Pasivna kuća predstavlja objekat u kojem je tokom cijele godine prisutna ugodna temperatura, kako tokom zimskih tako i tokom ljetnih mjeseci i to bez ugradnje zasebnog sistema grijanje, odnosno sistema klimatizacije.

Ovakav model gradnje omogućava visoki stepen stambenog komfora uz potrošnju energije za zagrijavanje koja je manja od 15 kWh/(m2a) i uz zadovoljenje primarnih energetskih potreba uključujući toplu vodu i struju u kućanstvu uz potrošnju ispod 120 kWh/(m2a).

Pasivna kuća predstavlja objekat u kojem je tokom cijele godine prisutna ugodna temperatura, kako tokom zimskih tako i tokom ljetnih mjeseci i to bez ugradnje zasebnog sistema grijanje, odnosno sistema klimatizacije. Ovakav model gradnje omogućava visoki stupanj stambenog komfora uz potrošnju energije za zagrijavanje koja je manja od 15 kWh/(m2a) i uz zadovoljenje primarnih energetskih potreba uključujući toplu vodu i struju u kućanstvu uz potrošnju ispod 120 kWh/(m2a).

Pasivna je kuća konzekventan razvojni ciklus niskoenergetske kuće (NEK). Pasivna kuća utroši i do 80% manje energije u usporedbi s niskoenergetskom kućom i do 90% u usporedbi s konvencionalnim građevinskim objektima.

Preračunato u potrošnji lož ulja: pasivna kuća u stanju je normalno funkcionirati uz potrošnju manju od 1,5 l po kvadratnom metru na godinu. Ovakvu senzacionalnu energetsku uštedu pasivna kuća dostiže zahvaljujući dvama temeljnim fizikalnim principima: uklanjanju toplinskih gubitaka i optimizaciji slobodnog dobivanja energije.

Istorijat

Koncept pasivne kuće je nastao 1988. godine, kroz razmjenju mišljenja profesora Bo Adamsona sa Lund univerziteta (Å vedska) i Wolfganga Feista sa njemačkog Instituta za stanovanje i okoliš (Institut für Wohnen und Umwelt). Koncept je razvijan kroz istraživačke projekte finansirane od strane Njemačke vlade.

Prve pasivne kuće su izgrađene u Darmstatu, Njemačka, 1990. godine, a naseljene su slijedeđe godine. U septembru 1996. godine osnovan je Institut pasivnih kuća također u Darmstatu, sa ciljem uspostavljanja, promocije i kontrolisanja standarda pasivne kuće. Od tog vremena više hiljada pasivnih kuća je izgrađeno (oko 15.000 po posljednjim pretpostavkama), a većina se nalazi u Njemačkoj, Austriji i skandinavskim zemljama.

Pasivne kuće izgrađene u Drmstatu su bile pomatrane kroz duži period i zaključeno je da te građevine zahtjevaju 90% manje energije za grijanje od konvencionalnih građevina. Nakon tih saznanja 1996. godine, osnovana je Radna grupa ekonomičnih pasivnih kuća (“˜Economical Passive Houses Working Group”™). Radna grupa je razvila softverske pakete koji trebaju pomoći prilikom projektiranja pasivnih kuća i inicirala proizvodnju materijala i proizvoda (prvenstveno prozora i visoko-efikasnih ventilacionih sistema) koji trebaju olakšati izgradnju pasivne kuće. U tom periodu izgrađene su pasivne kuće u Stuttgartu, Naumburgu, Hesseu, Wiesbadenu i Kelnu.

Komercijalizacija proizvoda namjenjenih pasivnim kućama je nastupila tokom i nakon CEPHEUS projekta Evropske unije. Ovaj projekat je dokazao isplativost koncepta pasivnih kuća u 5 zemalja EU tokom zime 2000-2001. godine.

Standard pasivne kuće

Pasivne kuće nemaju dodatnih građevinsko-fizikalnih zahtjeva u poređenju sa standardnim građevinama. Međutim da bi objekat zadovoljio standard pasivne kuće mora ispunjavati slijedeće:

· Toplinska zaštita: prolaz topline U svih građevnih elemenata je ispod 0,15W/m2K, dok kod slobodnostojećih kuća se preporučuje čak i ispod 0,10W/m2K

· Izvedba bez toplinskih mostova

· Izvanredna zrakonepropusnost testirana standardiziranim testom DIN EN 13829

· Ostakljenje s U ispod 0,8W/m2K pri visokom faktoru prolaza cijelog sunčevog zračenja, tako da su i zimi mogući neto dobici topline

· Prozorski okviri sa U ispod 0,8W/m2K po DIN EN 10077

· Potrošnja električne energije za pogon uređaja za prozračivanje manja od 0,4 w/m2K prepumpnog zraka

· Učinkovito iskroištavanje električne energije u gospodarstvu (strojevi i uređaji iz energetskog razreda A i A+)

Samo sastavljanje pojedinih komponenata, primjerenih za pasivnu kuću, nije dovoljno da bi zgrada postala pasivna. Za postizanje standarda pasivne kuće potreban je integralan projekt gdje su pojedine komponente smisleno povezane.

Karakteristične specifične vrijednosti za pasivne kuće:

· Godišnja potrebna toplina za grijanje manje od 15 kWh/m2a

· Zajednička godišnja potrošnja primarne energije manje od 120 kWh/m2a

· Toplinski gubici manje od 10 W/m2

· Zrakonepropusnost manje od 0,6 h-1